Faşist kapitalist şeytan hep karanlıktan yanadır, yine karanlıktan beslenir ve tekrar beslendiği karanlığı besler. Bu bir döngüdür, hiç değişmez. Karanlık onun silahıdır, gücüdür, sermayesidir. Çünkü karanlıkta palazlanır faşist kapitalist şeytan ve karanlıkta bozar insicamı, her şeyi çıkarır şirazesinden. Aydınlıktan asla hazzetmez, zira aydınlıkta karanlık işler yapılamaz. Zaten ruhu ve beyni karanlıktır faşist kapitalist şeytanın, bu yüzden karanlıkta kotarır kotaracağı ne varsa. Ruhu ve beyni aydınlıkta iflas eder zira, bu yüzden de aydınlıkta iş göremez olur. Karanlığı besleyerek ve büyüterek korku salar yüreklere, ki herkes korksun, sinsin, tabi olsun ona. Beslendiği ve beslediği karanlıkta da perişan eder insanlığı ve perişan ediyor da bizleri şeytani faşist kapitalist düzen. Bugün tüm yeryüzü insanlığı, yeryüzünü muhasara altına almış ve insanlığı cendereye mahkûm etmiş, serveti kendi tiranları arasında döndürüp duran bir zorbalık aracına dönüştürmüş faşist kapitalist şeytanın kahrolasıca düzeninin çarklarında ezim ezim ezilmektedir. Bu yüzden hep nefreti, savaşı, cimriliği, düşmanlığı besler şeytan, bunları besler ki, bunlar karanlığa giden yollardır, karanlık ne kadar kesif olursa o kadar az görürsünüz, görmediğiniz vakitte hiçbir şeyi anlayamazsınız, anlayamazsanız her şeyi iyi bellersiniz, iyi bellediğiniz vakit iyileştirmek adına hiçbir şey yapamazsınız, böylece kötülük ve karanlık hep egemen olur. Sonunda gülen şeytan olur. Tarih boyunca hep güldü faşist kapitalist şeytan, daha da gülmesine eyvallah edecek miyiz, ne zaman namusluca, samimice karşı duruş sergileyeceğiz bu melun düzene? Siz barış ülkesinde yaşamak istiyorsanız, sürekli barışı beslemelisiniz ki, siz besledikçe barışı, ölecektir savaşlar ve ölmeyecek gülecektir insanlar; insanları sevmelisiniz, kin duymamalısınız kimseye, ki, gün gelir kininiz dininiz olur ve dininiz olan kininiz sizi zalim kılar ve zalim olan size zulmü yol belletir; olabildiğince cömert olmalısınız ki, çoğalmalı, kök salmalısınız ruy-i zeminde, çünkü cömertlik görülmeyen yaraları görmek, sarılmayan yaraları sarmak, açık kalan yaraları kapatmaktır; kardeş olmayı becermelisiniz, kardeş olursanız birbirinize uzanan köprüler kurarsınız, o köprüler birbirine gitmeyen ayakları birbirine götürür, birbirine uzanmayan elleri birbirine kavuşturur ve tüm düşmanlık tohumlarını toprağın dışına doğru boy vermeden olduğu yerde yok eder. Niçin kardeş olamıyoruz, niçin sevgisiziz birbirimize karşı, niçin oturup konuşmaktan bile korkar olduk, niçin birbirimizin kuyusunu kazar olduk? Tüm bunları kotaran faşist kapitalist şeytani düzenin ta kendisidir işte. Çünkü o insanlığın düşmanlığından ve birbiriyle savaşından beslendir. Düşmanlık ve savaş yoksa, barış ve kardeşlik vardır, barışın ve kardeşliğin olduğu yerde de faşist kapitalist düzen can çekişir. Niye yapamayalım bunu? Zor mu sevmek insanları, zor mu paylaşmak paylaşılması gerekenleri, zor mu kardeşçe barış içinde yaşamak ve yaşatmak insanları? Hayır, hiçbirisi zor değil, zor olan bizim nefsimizdir, o nefsi ne kadar alçaltırsak, biz o kadar yükseliriz ama istemeliyiz evvelinde tüm bunları, zira istemediklerimizi yapamayız, yapmak için irade gerekir, irade istemenin kardeşidir, bir olurlarsa yenerler tüm zorlukları ancak. Mümbit, doğal güzelliklerle lebalep, türlü türlü farklılığı bir arada bulunduran toprağımız var, niçin bu toprağımızı, zenginliklerimizi keşfetmek ve bir arada yaşamak için kullanmıyoruz da, birbirimize hayatı dar etmek, birbirimize yaşamak sevincini zehir kılmak için kullanıyoruz? Niye bizim kazanmamız gerekirken şeytanı ve dostlarını kazandırıyoruz her daim? Kalıcı olan ne var ki şu âlemde, her şey gelip geçiyor, varlıkta geçiyor, yoklukta geçiyor, dahası ölüm bile gelip geçiyor, ne kalıyor ki geriye sahip olmak için çırpınalım? Paylaşmak gibi yüce bir değer varken ve zaten paylaşılması gereken şeyler herkesinken. Bugün ekmezsek yarın biçeceğimiz ne olabilir ki, öyleyse niçin ekmiyoruz ki mütemadiyen, güzel olan ne varsa, güzelleştirsin dünyayı diye? Bu dünya bir çilehane değil midir çeke çeke çekip gitmekte olduğumuz, öyleyse çilemizi bile niçin çekilmez kılalım, güzel güzel insanca çekmek varken ve geride insanca çekilmiş çilelerin izlerini bırakmak gerekirken? Gerçekten yazık ediyoruz her şeye. Niye yapıyoruz bunu? Çok güzel bir hayat yaşayabilir ve insanların güzellikleri yaşamalarına aracılık edebiliriz ama yapmıyoruz, yazıklar olsun insanlığımıza!
EKSTRA:
https://www.yenicaggazetesi.com.tr/sosyal-medya-bunu-konusuyor-522047h.htm
İlginç bir
haber. Doğru mu yanlış mı, gerçek mi yalan mı tetkik etmek, sormak, sorgulamak
lazım. Ben anlayamadım.
Ne yapmak istiyorsunuz bayım? Kim ödeyecekti?
Elbette devlet ödeyecek. Elin oğlu mu ödeyecekti?
Sen nereden
bileceksin bayım ya var olup olmadığını? Hafıza kaymıştır senin, yılları
karıştırmış olabilirsin. Belki hiçbir vakit görev yapmadın o yıllarda. Belki yoktu
ama var sanıyorsun. Belki de büyük bir yalancısın nerden bilelim.
https://www.sozcu.com.tr/2022/yazarlar/murat-muratoglu/garantisi-benim-abim-7020131/
Nasıl yani? Sen
söyle o zaman bayım nasıl olsun? Tabi ki devlet menfaati için her şey alaşağı
olabilir, olamaz mı yani?
Ne kötülük
var bunda? Halkı düşünüyorlar işte?
Yanlış mı? Doğru
işte? Soğan ekmek çok faydalıdır. Et falan hikayedir böylesi bir birleşimin
yanında.
Nesi kötü
bunun? Kendin pişir kendin ye, ne güzel işte. Ucuz ve faydalı.
Yanlış mı
yani? Doğru işte. Ben çok aldım, hep bayatladı. Normal ekmek daha kalıcı
oluyor. Ne sakıncası olabilir ki güzel bir tavsiyenin?
Onlar da
insan bayım. Nesi kötü? Nazar etmeye gerek yok, çalışın sizin de olur.
Adaletten bahsetmiş bayımız. Komik bence. Adalet budur işte. Adalet
nedir ki? Gerçekten merak ediyorum adalet nedir? Adalete adaletsizlik demiş
bayımız. Adalet anlayışınızı merak ediyorum bayım. Hangi adalet, ne adaleti,
neyin adaleti?
Ne diyorsunuz bayım ya? Öylesine mi konuşuyorsunuz? Ne biçim
sözler bunlar ya? Ayıp ama.