Kim fikirsel tarihi sürecini sorgulamıştır insanlık dünyasında? Kim fikirsel tarihiyle hesaplaşmaya tevessül etmiş ve hesaplaşabilmiştir yahut böylesi şerefli ve onurlu bir eyleme cüret edebilmiştir? Kim ortaya koyulan eylemleri çözümleme çabasına girerek, acaba ortaya konulan bu eylem gerçekten inandığım fikre mütenasip bir eylem midir diye merak etmektedir? Eğer böyle bir şey olsaydı, insanlık dünyasında bu kadar kolay kul hakkı ve haram yenir miydi ve insanlıkta seyirci kalır mıydı yense bile? İnsanlık dünyasında önde gidenlerin de, arkadan yürüyenlerin de fikirleri yoktur maalesef. Ve kim fikirle ortaya konulan eylemi kıyaslayarak ortadaki tenakuzu görmüş ve isyan etmiştir? Yahut buna cesaret edebilecek kaç kişi çıkar? Fikre ihanet edildiğinde fikre ihanet edeni hangi yolla olursa olsun tecziye edecek kaç kişi vardır? Ancak şeref, onur ve namus sahibi insanların işidir bu. Malların, öküzlerin, cahillerin, geri zekâlıların, ahmakların, odunların, sekterlerin, dar kafalıların, sefillerin, yalakaların, yaltakların, dalkavukların, yağcıların, pespayelerin, müptezellerin işi değildir. Gerçekten fikir sahibi olup fikrine sadık olanların işidir bu. Öyle fikirlerden cahilce dem vurmak kolaydır, bir fikre inandığını söylemek kolaydır, çünkü bir ücret ödemiyorsun, salla gitsin ya tutarsa. Zaten hayatımızı da hep böyle yaşamıyor muyuz, salla gitsin ya tutarsa diye yaşıyoruz. Fikrimize dair hangi sancıyı çektik, fikrimizi namusluca öğrenmek için hangi çabayı gösterdik, ne kadar ter akıttık, yaş döktük, emek verdik? Hiç. Ama fikir sahibiyiz öyle mi? Hadi ordan lan pezevenk. Adam inandığını söylediği fikrine apaçık ihanet ediyor ama kılımız bile kıpırdamıyor, çünkü çıkarımıza öyle uygun geliyor. İşte biz böyleyiz, ucuz, basit, küçük çıkarlarımızın ve hesaplarımızın köpeğiyiz. Bizim köpekten farkımız yok hatta ondan da aşağıdayız şerefsiz evladıyım. Gerçekler acıdır ve acıtır! Çünkü biz küçük insanlarız, ne zaman büyüdük ki büyük hesaplar yapabileceğiz? Köpek gibi yaşıyoruz ama insan olduğumuzu sanıyoruz. Her türlü pisliği yapıyoruz ve üstelik fikrimize de pisliklerimizi onaylatıyoruz ve insanları da zamanla buna alıştırıyoruz ve bir bakıyoruz ki hayatımız pislik yuvasına dönmüş, her tarafımızdan pislik fışkırıyor. Ya bir de kanalizasyon bir patlarsa…! Sonrada şerefsizce, namussuzca, onursuzca soruyoruz bu hayatı kim bu hale getirdi diye? Alçak ve adi yaratıklarız. Ulan zaten bir fikrin olsaydı, bir fikir sahibi olsaydın ve o fikre emek vererek sahip olmuş olsaydın, fikrini yaşamaya az da olsa gayret gösteriyor olsaydın ya da böyle yapabilecek kadar büyük insan olsaydın, bugün faşist kapitalist şeytani düzenin güçlü ama beyinsiz pezevenk efendileri bu kadar kolay at koşturabilirler miydi insanlık toprağında? Onlara köleliği, kulluğu tolere eder miydin, kapılarında yal bekleyen bir köpek olur muydun bu kadar kolay bir şekilde, eğer bir fikrin olsaydı? Yok ki, böylesi izzetsiz, rezil, kepaze bir hayatın mahkûmusun ve mahkûmu olmaya da devam edeceksin. Ta ki efendiler ve köleler birlikte kaybedene dek!

YORUMLAR