Tanrı indinde insanların iyisi kimdir? Çok basit, net, öz bir soru, kıvırtmanın, cerbeze yapmanın, sözü dolandırıp durmanın kabul edilecek tarafı yok ve olamaz. Dosdoğru ve dürüst olmamız ve aynı karakter temelinde cevap vermemiz iktiza eder ve cevap vermekte zor değil, pislik olmaya lüzum yok. Olur mu, var mı yoksa? Dosdoğru ve dürüst olarak cevap verecek cesaretimiz olmalıdır. Kimse de böyle soru mu olur diyemez, Tanrı demediğine göre kimsenin de haddi değildir böyle söylemek. Kendini Tanrı yerine koyup, dini kendinin sayıp soytarılık etmeyeceksin. Haram yiyen mi, haksızlık karşısında susan mı, kul hakkına musallat olan mı, başkalarına ait olanı başkalarının cebine koyan mı, hak edene hak ettiğini eksik veren mi, yalan söyleyen mi, emeği sömüren mi, iftira atan mı, rızklara el koyan mı, kendi bin alırken başkasına bir veren mi, kimdir iyisi insanın? Öyle ya dini biliyorsak, cevabı da bilmemiz iktiza eder değil mi? Din davam var deyip durmayacaksın, bu sorulara cevap veremeyenin davası mavası yoktur, var diyorsa yalan söylüyordur. Muhammedi olamamışsan, Muhammedi davam ver diyerek münafıklık yapamazsın. Yoksa dinin sahibi olduğumuz için bilmeye gerek duymuyor muyuz, ta ki, dinim var diye ahlaka gerek duymadığımız gibi? Takva yönünden en üstün olan değil midir insanın iyisi? Yoksa Müslüman olduğu iddiasında olanlar mı? Yoksa Türk olduğu iddiasında olanlar mı? Yoksa Kürt olduğu iddiasında olanlar mı? Yoksa başka türlü iddiası olanlar mı? Yani Tanrı şöyle mi diyor; bak bu Müslüman’dır ve ne yaparsa yapsın süperdir ve onu sevin, ona tapınç içinde olun; bak bu Türk’tür ve nasıl yaşarsa yaşasın harikadır onu sevin, onun önünde eğilin; bak bu Kürt’tür ve ne yaparsa yapsın o değerlidir ona her durumda müzahir olun, onu sevin mi diyor? Gerçekten Tanrı böyle der mi? Veyahutta bu şudur, budur ve süperdir onu sevin mi diyor? Tanrı hangi cevabı veriyor bize? Cevap verebilecek cesaretimiz var mıdır? Yoksa korkuyor muyuz cevap vermekten ya da işimize mi gelmiyor cevap vermek? Takva denilen de, sadece namaz kılmak, oruç tutmak, zekât vermek, hacca gitmek midir? Takvayı belirleyen nedir mesela? Hakikaten nedir? Mesela; Tanrı niçin namaz kötülüklerden alıkoyar demiştir? Şimdi bunu dediğine göre demek ki sadece namaz kılmak takva için kifayet etmemektedir, öyle değil mi? Zira sadece namaz kılıp, kötülüklere bulanmışsan o vakit nasıl takvada üstün olacaksın? Öyleyse takvada üstün değilsen niçin sevileceksin sadece namaz kılıyorsun diye? Ben mesela; şerefli, onurlu, namuslu insanları dost edinirim, niçin onursuz, şerefsiz, namussuz birini dost edineyim? Zaten onurlu, şerefli, namuslu olan da mutlaka takvalıdır. Tanrı eylemelere bakar, söylemlere değil. Doğru mu bu? Doğru değil diyorsan hüccetin nedir? Ama doğrudura gösterilecek çok hüccet vardır. Biz insanlar imanın kimde olduğunu bilemeyeceğimize göre, insanlarda neye bakarız, bakmalıyız? Eylemlere değil mi? Öyleyse eylemlerdir ki, gösterir kimin ne olduğunu, kim olduğunu. Kimin kim olduğu beni ilgilendirmez, işte ben şu milliyettenim, şu dindenim demek bir şey ifade etmez. Bana ne senin milliyetinden, dininden, eylemini göster bana, çünkü bana eylemin gerek, zira eylemlerinin neticesi oluyor doğan tüm sonuçlar. Ve hayat eylemlerle ya güzelleşiyor ya da çirkinleşiyor. Yalan mı? Hadi ispat et!  Daha da detaylandırılabilir mevzu ama detaylandırmayı da kendimiz yapalım lütfen. Mesela; hayatında hiç kul hakkına tasallut etmediğini bildiğim biri namaz kılmıyorsa, namaz kılıp bunu yapana göre daha muteber değil midir? Bana göre daha muteberdir. Çendan bendeniz böyle düşünüyorum. Kimsenin ibadeti bendenizi ilgilendirmez ama her bir insançocuğunun insanlığa yönelik yaptığı bir eylem bendenizi ilgilendirir. Zira herkes kendi ibadetinden sorumludur ama adaletsizlikten herkes sorumludur. Öyle şu dinsiz, bu dinsiz, ben dinliyim demekle olmaz bu işler, eylemin nasıl onu söyle bana, eyleminde dinsizsen söyleminde ki dinden bana ne? Diğeri de eyleminde dinliyse, dinsizliğinden bana ne? Noldu, rahatsız mı oldunuz? Hep rahat mı olacaktınız, biraz da rahatsız oluverin canım ne olacak?

YORUMLAR