Hayatımız, hep iddialarla geçiyor ama bugüne kadar hiçbir iddiamızı ispat ettiğimiz vaki değildir. Herkesin bir davası vardır mesela ama davasını ispatlayacağı hiçbir eylemi yoktur yahut herkesin bir fikri vardır ama fikrini meydana getiren bilgi hamulesi yoktur, evet söylem çoktur ama eylem yoktur velâkin iddiayı ispatlayan eylemdir, zira söylem basit ve kolay olandır, öyle ya dilin kemiği yoktur eğrilir büğrüler, kendine geleni söyler ama eylem zor olandır ve en gerçekçi ispat yöntemidir, bir nevi söylemini ispattır, somut olarak göstermektir ne söylediğini. Allah, Allah, Allah demek kolaydır, ya peki, deyip durduğun, diline pelesenk ettiğin sümme hâşâ tabir caizse gözümüze sokup durduğun ve güya var olduğuna inandığın O Allah’ın yasalarına uyduğunu gösteren tek bir eylemin var mı? Yok, zira olsa görürdüm, çendan hissederdim. Öyle ya, eğer namusluca Allah diyorsan, O Allah diyor ki; kul hakkı yeme, başkasına ait olanı başkasına verme, ya yaptığını iddia edebilir misin? Sıkıysa et, işte meydan. Edemezsin, zira hüccetin yok. Yani eylem boyutuyla iddiasını ispat edebilen var mıdır? İşte ben şöyle düşünüyorum, şöyle hayallerim var, ben şöyle bir davayı güdüyorum, vs. vs. vs. her şeyi söylemek kolaydır ya peki tüm bu söylediklerin için ne yaptın, ne yapıyorsun denildiği vakit çakılıp kalmayacak kaç kişi çıkar? İnsanlar da maalesef kuru söylemlere inanıyorlar daima ve hiçbir zaman eyleme bakmıyorlar. Ki, insanlığın kahir ekseriyeti de münhasıran söylemlerle iş yaptığı için, kendisi nasılsa karşısındakine de aynı şekilde bakıyor, bu yüzden de eylemi umursamıyor, önemsemiyor. Ne kadar büyük iddialarınız olduğunu söylüyorsanız ve o iddialarınızı büyük olgularla ne kadar destekleyebiliyorsanız, o kadar muteber oluyorsunuz ve taraftar topluyorsunuz. Kalıbı oluşturduysanız artık olay bitmiştir, bundan sonra içerik olarak ne yaptığınız, ne ürettiğiniz asla önemli değildir. Artık avınızı kalıpla avlayacaksınızdır, içeriğiniz berbat olsa da, çok kötü kokuyor olsa da, çöpten farksız olsa da mühim değildir. Bugün kimin iddiasının içeriği, kalıbıyla mütenasiptir? Bana tek bir şahıs, gurup, yapı gösterebilir misiniz mütenasip olan, tek bir kişi, biliyorsanız lütfen gösterin. Dışına bir kimlik yapıştıranın, o kimlik araksında ne yaptığını önemseyen kaç kişi vardır bugün insanlık toprağında? Herkes dışa yapışmış kimliğe bakmakta değil midir? Kişioğlu isterse üzerine yapıştırdığı kimlikle mutlak zıt yönde içerikler ortaya koysun, eylemler üretsin, kim umursar? İşte insanlık dünyasının bu yüzden koyun sürüsünden farkı yoktur. Her şeyde bir hikmet arayan bir insanda zekânın kırıntısı bile yoktur ama insanlık maalesef bugün her şeyde bir hikmet arayan sürüden başka bir şey değildir. Deseniz ki insanlara; bakınız kardeşlerim, bu iddia, bu söylem, bu düşünce şöyle şöyle eylemleri gerektirir, bu yüzden burada bir yanlış var, böyle olduğunu sen görmüyor musun, hayır asla inanılmaz size, mutlaka bir hikmet aranır orada. İşte tüm bu haller, peygamberler devrinin kapanmasından sonra teşekkül ettirilmiş düzenlerin neticesidir. Peygamberler devri ikmal olununca, insanlar yeniden cahiliye devirlerine geri dönmüşler ve o devirleri olduğu haliyle bugünlere taşımışlardır. Bu yüzden bugün din diye bir şey yoktur, münhasıran din sanılan üretilmiş hurafeler yığını vardır ve hayatlarımızı şekillendiren de bu hurafeler yığınıdır. Ve faşist kapitalist şeytani düzende bu hurafeler yığını üzerine müessestir. Ama kalıbı din olunca içeriğe kim bakar, eylemleri kim takar? İşte insanlığın aldanışının hikâyesi de böyle başlar. Bundan sonra aldatmakta, aldanmakta çok kolay olmuştur. Ve o günlerden bugünlere ne tevarüs etmişse muhafaza eden muhafızlar olarak var olagelmişiz bizler de. Hiçbir zaman müesses nizamları sorgulamamışız, biat ve itaat etmeyi vazife addetmişiz. Her türlü rezilliğin, pisliğin, kepazeliğin kapıları da böylece açılmış önümüze ve doluşmuşuz hep birlikte. Maksat; trene atlayıverip, bir koltuk kapıverip, keyfine bakıvermek olmuş.

YORUMLAR