İYİLİK VE KÖTÜLÜK
Büyük insanlık toprağında
İyilik ve kötülük tarih boyunca meydanda
Karşılaştılar daima
Kazanır göründü kötülük her defa
Niye böyledir soruldu hep
Çünkü hiç bilinmedi
Zalimdi kötülük
Acımasızdı ve yok ediciydi
Önce iyileri yok etti
Yok edilince iyiler
İyilikte yok olurdu
Görünmezdi meydanda
Görünmezse iyilik
İyilerin de okunmazdı adı
Üstelik kimsesi olmazdı iyilerin
Ya kötüler öyle mi?
Hemen toplarlar yanlarında çıkarcıları
Kolayca döndürürler çarklarını
Çünkü örgütlüdür kötülük
Böyle olduğu için kuşatmıştır hayatı
İyilikse tek başına
Tek başına olanınsa yenilmektir kaderi
Ve kötülüğün hilesi fenadır
İyiyse bilmez fenalık nedir
Kolaydır kötülük
Çekicidir kendine
İyilikse zordur
Dardır meydanlar ona
İyilerin birleşik güçleridir
Kötülüleri meydandan atacak olan
Öyleyse birleşin iyiler
Birleşik gücünüzle
Ve güzelleşsin dünya iyilikle
İyilik çiçekleri açsın insanlık toprağında daima
Bozulsun kadim makûs talih
İyiler kazansınlar bundan böyle
EMEK VE EMEKÇİ
Dendi; herkese hak ettiği vardır
Hak edilen, emek verilerek alınandır
Öyleyse insanca yaşamak hakkı emekle kazanılandır
Dendi: Kazandıklarınızı bilerek yedirmeyin
Bilerek yemek isteyenlere müsaade etmeyin
Bilerek, emek vermediğini alanlar
İnsanca yaşamak hakkını çalanlardır
Senden hakkını çalanlar
Ve sana hak ettiğin yaşamı yaşatmayanlar
Hak etmedikleri yaşamı yaşayanlardır
Bol nutuk atıp, çalışmadan kazananlardır
Yine de duymazsın ona kin
Sevin yine de kin duymadığın için sevin
Doğacak inan sevginin gücüyle o gün
O gün tüm ezilenler için bil ki düğün
Dendi; artık değer senindir
Sen bilmedin değerin nedir
Senden değerini çalanlar
Sana kendilerince değer biçenlerdir
Tarih boyunca tanımlandın
Tanımlanmış seni gerçek sen sandın
Ve böylece bitmeyen bir aldanışın kurbanı oldun
Kurbanlarının kanlarıyla beslendiler
Kurbanlarına kahraman diyerek seslendiler
Ama seslendiklerinin seslerini hiç dinlemediler
Hiç kaldırmadın başını
Büktün hep boynunu
Kafası dik duracak sendin
Evladı bir kez olsa da gülecek olan sendin
Tazim ettin durmadan
Çalıştırdılar ama durdurmadan
Durursan düşüneceğinden korktular
Onlar düşünmüyordu
Düşünen bir sen istemiyordu
Çok çalıştırdılar az verdiler
Hem yoksul kal hem cahil ol dediler
Böyle olursan daha iyi kurban olurdun
Cellâdının keskin bıçağının önünde uysalca dururdun
Sorun olmaz kolay kesilirdin
Bir gün olsun kırmak gelmedi aklına esaretin zincirlerini
Boynundan çıkarıp atamadın köleliğin tasmasını
Kaybedeceğin bir şeyler de verdiler sana
İstediler ki kork kaybedeceklerinden
Ve otur oturduğun yerde
Birleşme hiçbir zaman dağınık kal
Dağınıklığında tek tek sağıl
Çünkü biliyorlardı birleşik gücünle yapacaksın ne yapacaksan
Bu yüzden birleşme dağınık kal istiyorlardı
Öyleyse birleş
Birleşik gücünle zincirlerini parçala at
Önüne atılanları arsızca atanlara fırlat
Kuvvet birleşenindir
Öyleyse birleş ve kuvvet kazan
Kuvvetinin gücüyle
Zalimlere hakkını anlat
Anlat ki öğrenilsin bu eşsiz sanat