Ben bu dünyayı reddediyorum Tanrı’m! Bu insanlığın bir üyesi olmayı da reddediyorum. Ben bu dünyada yaşamaktan utanıyorum. Bu dünyada yaşananları gördükçe kusasım geliyor. Bu insanlığın bir üyesi olduğum için hicap duyuyorum. Gerçekten kahir kahir ekseriyeti zırcahil olan bu insanlığın bir üyesi olmak ruhumu cehennem alevlerinde yakar gibi oluyor. Ne yapacağımı da bilmiyorum ama. Ben çok akıllıyım, her şeyi ben biliyorum demiyorum Tanrı’m ama bildiğim şeylerde var elbette; mesela tavuğa eşek demiyorum, otomobile öküz demiyorum, gözümün içine baka baka yalan söyleyen yani gerçeği bildiğim halde yalan söyleyen şerefsize inanmıyorum. Benden olduğunu iddia ederek yanlış yapan, kahpelik yapan birini savunmuyorum. En azından bu yaptıklarımdan dolayı aklımın olduğunu savunabilirim yani cahil olmadığıma bu eylemlerimi kati hüccet olarak ortaya koyabilirim. Bugüne kadar işlediğim hiçbir günah, hiçbir suç yok, bundan sonrasını da bilemiyorum, yaşam serüvenim nasıl bir seyir izler hiçbir öngörüm yok ve işlenen hiçbir günaha da, suça da ortak olmadığımı açıkça bildiriyorum, bugüne kadar da ortak olmuşluğum yok. Beni de yine cezalandır cezalandıracaksan ama lütfen bu dünyayı kirletenlerin, ruhları öldürenlerin, dünyanı cehenneme döndürenlerin, yaşamak sevincini zehir edenlerin yanlarına koyma, bu türleri cehenneme koyacaksan da ve beni de cehenneme koyacaksan da ama bu türlerin yanına yine de koyma. Beni bu türlerle aynın yere koymanı istemiyorum Tanrı’m, haddimi aşmıyorum ve bunu Sen de biliyorsun Tanrı’m. Hayır ben onlarla aynı yerde olamam, onlar nerde olacaksa ben tam zıttı yerde olmayı istiyorum. Ruhum öldü Tanrım! Nasıl dirilirim yeniden bilmiyorum. Geçelim! Peygamberler hangi aşamalardan geçmişlerdir? Biliyor muyuz yoksa bilinmesinden korkar mıyız? Peygamberler de birer insan değiller midirler? Yoksa ulaşılmaz, ulaşılamayacak, ulaşılması istenmeyen, hep farklı boyutlarda oldukları söylenerek bizden uzakta olmaları istenen varlıklar mıdırlar? Sarsılmamışlar mıdırlar, sendelememişler midirler? Yoksa böyle bir şeyden münezzeh midirler? Tanrı bize yalan söyler mi? Şura 52 neyi anlatır sahi? Ya Kasas 15 de anlatılan nedir? Peygamberlerin varlık nedenleri nedir? Hadid 25 de anlatılan nedir? Bu dünya kimindir? Niçin dünyamıza birilerinin çökmesini, çöreklenmesini açıktan ya da zımnen tasvip etmeyi yeğliyoruz? İnsanlık tarihi boyunca böylesi bir alçaklığa tevessül edenlerle savaşıldı bu dünyada? Şimdi kalkıp niçin insanlık toprağına çöküp insanlığı mezellete ve meskenete mahkûm etmek isteyenlere eyvallah edilsin? Birileri bizden üstün müdürlerdir ki bizlere kendi nefislerine göre kader çizsinler? Bu dünya birilerinin babalarından kendilerine miras kalan bir toprak mıdır ki ve bizler de onların toprağında çalışan marabalar mıyız ki, bizim üzerimizde haksız, hukuksuz şekilde efendilik yapmalarını normal karşılıyoruz? Gerçekten bizlere efendilik yapanlar bizden daha mı akıllıdırlar? Bunun hücceti nedir? Ya bizlerden daha geri zekâlılarsa ne olacak? Ki, geri zekâlı olduklarını sarih ve bedihi hüccetlerle asla ve kata cerh edilemeyecek şekilde ispat etsem nolur? Ki, ederim de. Peki, böylesi bir durumda niçin birileri efendi olsun ve ben marabalığa gönüllü olayım? Niçin, okumayan, düşünmeyen, sormayan, sorgulamayan cahillerin ve aptalların kölesi gibi yaşıyorum? Niçin dördüncü tür yaratıkların birinci sınıf beyinleri ezmesini normal göreyim ve tolere edeyim? Tanrı bana böylesi bir yaşamı mı reva gördü ki, bu yaşama eyvallah edeyim, kaderimdir deyip geçeyim? Hayır, böylesi bir şeyi kabul etmiyorum ve itiraz ediyorum buna. Peygamberlerin yanıldığı bir dünyada, bunlar kimdirler ki de bana efendilik yapacakladır? Tanrı peygamberine diyor; bir şey bilmezdin, iman, kitap nedir bilemezdin bildirdik diyor, şimdi bunlar kimdirler ki de kendilerini layüsel olarak görüp, her dediklerinin doğru olduğunu söyleyip, kendilerine boyun eğilmesini dikte edebilecek cüreti kendilerinde buluyorlar? Gerçeği karanlığa gömüp kimsenin görmemesini sağlayıp bu yolla aydınlığı ertelemeyi üzerilerine vazife addedenler, bilginin gerçeğinin öğrenilmesini engelleyenler, insanlar üzerinde zorbalık yaparak varlıklarını kabul ettirmeye yeltenenler insanlığa ne verebilirler ki de yahut bugüne dek ne verdiler ki de, insanlığa efendilik taslamaya cüret etmektedirler? İnsanlığın efendisi yoktur ve olamaz, her insan kendi kendisinin efendisidir. Bu yüzden efendiler aramayın, köle olmaya heves etmeyin, alçaklığı, alçalmayı reddedin. Siz yüksek yaratıldınız ve daha da yükselin.

YORUMLAR