Politikanın arkası para. Size verilirken ölçülüp, biçilip, tartılırken, seçim parası adı altında milyonlara, milyarlara konan kim? Bürokrasinin arkası para. Nerelerde nelerin döndüğünü, milyonların hakkının nasıl berhava edildiğini anlatayım mı? Televizyonun arkası para. Nasıl bir soygun, vurgun olduğunu izah edeyim mi? Gazetenin arkası para. Gazeteci kılıklı dalkavukların kaç renginin olduğunu, kendilerini kaç paraya sattıklarını, şöyle göründükleri halde gerçekte nasıl böyle olduklarını ifşa edeyim mi? Sanatın arkası para. Nasıl duruşlarla nasıl vurgun yaptıklarını anlatayım mı? Sivil toplumun arkası para. Hangi yollardan ne derecede malı götürdüklerini dinlemek ister misiniz? Siz, bunların sizler için mi çalıştığını sanıyorsunuz. Peki böylesi bir dünyada insan gibi yaşamak nasıl mümkün olabilir ve siz gerçekten insan mısınız? İt gibi çalışıyorsunuz, şöyle bir gün keyfetmek hakkınız yok. Çalışmak ne kadar ödevinizse, tembellikte hakkınız olmalı değil mi? Para için çalışmaya mı doğdunuz dünyaya? Üstelikte aldığınız karşılığında insanlığınızı veriyorsunuz. Aldığınızda bir şey olsa. İşinizi ne kadar iyi yapıyorsanız o kadar ötedesiniz. Namuslu tecziye edilir, namussuz taltif edilir. Değeriniz yok, saygınlığınız yok. Emeğinizin karşılığını bile alamıyorsunuz. Ne kadar emek veriyorsanız, o kadar hakkınız yeniyor. Hür değilsiniz. Doğruyu söylemenin bedeli cehennem azabı. İt gibi çalışıyorsunuz ama bu çalışmanın karşılığı olarak insan gibi yaşayamıyorsunuz. Hakkınızı kaybetmek korkusuyla yaşıyorsunuz. Çünkü hakkınız göz göre göre elinizden alınıyor alınmak istenirse ve hesapta soramıyorsunuz, niye hakkımı alıyorsunuz diyemiyorsunuz. Acımasızca, merhametsizce, zalimce gasp edilebiliyor hak ettiğiniz ne varsa. Siz her ödevinizi hakkıyla yapıyorsunuz ama hak ettiğinize el konuluyor. Hiçbir ödevini hakkıyla yapmayana hak etmedikleri de sunuluyor. Ve böylesi bir dünyada mutlu yaşadığınızı sanıyorsunuz. Elinize geçen üç kuruşa şükrediyorsunuz. Benim hakkım bu mu yani diye sormak aklınıza gelmiyor, gelse de diliniz donup kalıyor. Her şeye eyvallah ediyorsunuz. Gerçekten insan olup olmadığınızı hiç sorguluyor musunuz? Eleştirmekten, yanlışa yanlış, doğruya doğru demekten korkacak kadar zavallısınız. Onursuzca yaşıyorsunuz farkında bile değilsiniz. Çünkü insan gibi yaşamak nasıl olur bilmiyorsunuz. Bilmediğiniz için de almak için kavga vermekten acizsiniz.

EKSTRA:

Ne biçim yazılar, haberler bunlar ya, çıldırmamak elde değil, derdiniz ne sizin ya, ne demek istiyorsunuz, lütfen haddinizi hududunuzu biliniz ya da bedelini öderseniz da ağlamayınız.

https://www.sozcu.com.tr/2022/yazarlar/yilmaz-ozdil/ordinaryus-yuzyilindan-suriyeli-afgan-yuzyilina-7449310/

YORUMLAR