Adalet, adalet, din adalettir. Zerreden zerrata adalettir. İğneden ipliğe adalettir. Boş söz değildir, laf kalabalığı değildir, cerbeze değildir, nutuk hiç değildir, edebiyat değildir, felsefe değildir. Adalettir, adalet, din adalettir. İlk harfinden son harfine dek adalettir. Hayır mı diyorsun, işte meydan. Korkmayacaksın çıkacaksın karşıma adam gibi. Her türlü şartta ve koşulda müzakereye hazırım, işte medyan hodri meydan. Misal; midene haram sokmuyorsun ve midene diğer uzuvlarına nazaran daha dikkatli davranıyorsun ama ellerinle harama uzanıyorsun ve dikkat etmiyorsun, işte uzuvların arasında adaletsizlik yapıyorsun. Çünkü birini yakıyorsun, diğerini koruyorsun yani birine karşı diğerine zulmediyorsun. Din bu kadar adalettir ve ince adalettir işte ama zekâ lazımdır idrakine varmaya. Yani adalet bu kadar derinlerdedir, inceliklerdedir. O yüzden adalet, adalet, din adalettir. Hikâye anlatmak, masal okumak, aldatmak, aldanmak değildir. İşte bu yüzden tezgâhlara gelmem, tezgâhlara inanmam, tezgâhları da var olan aklımı kullanarak anında ihsas ederim. Bu yüzden kuru gürültülerden nefret ederim. Adaleti boğup öldüren kuru gürültülerden tiksinirim. Çünkü gürültüde gerçek ölür, ölen gerçekle birlikte adalette ölür. Ama adaletin yaşaması gerekir, insanlığın yaşaması için. İşte bu yüzden adalet, inadına adalet, daima adalet, ilânihaye adalet diyorum, diyeceğim.

YORUMLAR