Fakirleştiren, çirkinleştiren, imansız bir “süreç”!
Bu “süreç”ten şikâyetçiyim!
Bu “süreç”ten davacıyım!
Bu “süreç” Türkçeyi kemiriyor… Yiyip bitiriyor… Tahrip ediyor, imha ediyor…
Bu “süreç” kulakları tırmalıyor… Akılları durduruyor, zihinleri dumura uğratıyor.
İngilizcedeki “proses”, eski Türkçedeki “vetire” yerine “ürettiğimiz”, baştan, iyi niyetle, “birbiri peşi sıra gelen, yapılan işler” anlamında kullandığımız “süreç” dilimize bir girdi ki kelime değil tahrip kalıbı… Ama öyle bir atımlık tahrip kalıbı değil… Enerjisini kendi üreten, öldürücü bir mayın zinciri sanki. Etkisi her geçen gün biraz daha artan dijital bir silah… Kelime yiyen kelime! Önüne geleni deviriyor, yutuyor…
Deviriyor ki bir daha ayağa kalkmamak üzere!
Bakın neleri devirdi, yuttu?
En başta, kökü olan, kendisinin türetildiği, “süre”yi yuttu. Artık, zaman/vakit anlamlarındaki “süre” bitti… Süremiz bitti! Onun yerine ne geldi? Elbette “süreç”!
Tabii “zaman”, “vakit” kelimeleri de öldüler! Artık kullanılmıyorlar.
Başka neleri yuttu, devirdi?
Safha, merhale, aşama,
Dönem, devir,
Yol, yöntem, metot,
Olay, hadise, vaka,
Sorun, mesele, problem,
Dönemeç, yol ayrımı, viraj, ortam
Müddet, mühlet,
İş, işlem, işlev
Durum, hâl, vaziyet ve aklıma gelmeyen daha ne kelimeler!
Evet, süreç bunların hepsini devirdi, yuttu… Dilimizden bunların hepsini atıyoruz, yerine, “süreç”i koyuyoruz.
Şu fakirleşmeye, şu yozlaşmaya bakar mısınız?
“süreç” kullanılan yerlere bakın, mutlaka yukarıda sıraladığım kelimelerden birinin yerine “konmuştur”!
Tam bir gecekondulaşma!
Tam anlamıyla bir yozlaşma!
Renksiz, kokusuz, ruhsuz, şuursuz “yeni dilimiz”e bakar mısınız? Kötürüm edilen muazzam dile bakar mısınız? Ben bakamıyorum… Dinleyemiyorum… Okuyamıyorum. Dayanamıyorum.
Kahroluyorum!
Bu yoz dilden kaçmak, kurtulmak istiyorum!
Nereye kaçayım?
Bu her yeri sarmış, her yerden beni kuşatmış, korkunç, ürkütücü “süreç”ten nereye, nasıl kaçabilirim?
“Süreç” seli geldi… Dilimizi kaptı götürüyor… Boğuyor… Boğuluyoruz!
x x x
İlgili Yazılar
‘Süreç’ ‘Adına’ ‘TERFİ Aldık’ ‘İzliyor Olacağız’ da ‘Lüksümüz Yok'
Terfi Alınmaz, Dostum, TERFİ EDİLİR