Ata yadigarı toprakları, Balkanları, ancak, 65 yaşımda görmek nasip oldu. Balkanlar ziyaretimi ayrıntılı bir şekilde daha sonra kaleme alacağım inşallah. Şimdi, o gezide doğup büyüdüğü ve yaşadığı şehrini ziyaret ettiğimiz Resneli Niyazi’yi tanıyacak ve anacağız.
Makedonya’da Manastır ziyaretinden sonra Resne’ye geçtik. Burada, kendinizi bir Anadolu kasabasında gibi hissediyorsunuz. Resne, evladı, “Hürriyet Kahramanı Resneli Niyazi” ile meşhur.
1897 Türk-Yunan savaşında, teğmen rütbesiyle büyük yararlık gösteren, 1873 doğumlu Niyazi Bey, Padişah 2. Abdülhamit’in iltifatına mazhar olur. İstanbul’a çağrılır ve “padişah yaveri” payesiyle orada kalması istenir. Lâkin Kazasker’in hiçbir özelliği olmayan 13 yaşındaki oğluna da “padişah yaverliği” unvanının verildiğini öğrenince, yaverliği reddedip Makedonya’ya döner. Makedonya dağlarında, yıllarca Sırp ve Bulgar çetecileriyle/komitacılarla mücadele eder.
Resneli Niyazi, İttihat ve Terakki’nin Makedonya’daki en etkili ve yetkili üyesidir. 1908’de, 150 kişilik kuvvetiyle Makedonya’da yaktığı hürriyet ateşi, 2. Meşrutiyet’in ilan edilmesiyle sonuçlanır ve kendisine “Hürriyet Kahramanı” adı verilir. 1912-13 Balkan savaşlarına katılır. Kelle koltukta cepheden cepheye koşar.
Batı Trakya’nın kaybedilmesi üzerine, 1913’te, Arnavutluk’un Avlonya limanında, İstanbul’a gelmek için vapur saatini beklerken, komitacılar tarafından, sırtından vurularak öldürülür. Bu ölüm hadisesi, Resne’ye ve onun evladı Niyazi’ye daha büyük(!) bir şöhret sağlar: Ne yazık ki “Resneli Niyazi” diye internete girdiğinizde, hemen hemen bütün kaynaklarda, “Ne şehittir ne gazi, pisi pisine gitti niyazi” tekerlemesinin, bu rencide edici sözün çıkış noktası olarak, Yüzbaşı Niyazi Bey’in vurulması vakası gösteriliyor. Bizim Balkan gezisine katıldığımız tur şirketinin tanıtım notunda ve yerel rehberin anlatımında da maalesef, bu aşağılayıcı hikâye vardı. Muhtemelen bütün şirketlerin Balkan Turlarında, bu maskaralık, bir marifet gibi anlatılıyordur.
Bu haksızlığa, bu iftiraya ruhum isyan ediyor. Böyle bir hürriyet kahramanı, gerçek bir millî kahraman olan Resneli Yüzbaşı Niyazi, böyle aşağılayıcı bir sözle anılamaz. Savaşlarda çok üstün yararlıklar göstermiş, ömrü dağlarda-cephelerde geçmiş, efsaneleşmiş bir subay, kalleşçe vurulunca niçin “şehit” olmasın? Yüzbaşı Resneli Niyazi, şehitlik rütbesini anasının ak sütü gibi hak etmiştir.
Tarihe, “Hürriyet Kahramanı” olarak geçen Resneli Niyazi, o alaycı sözlerle anılmaktan vaz geçilmeli. Bu onurlu, bu kabadayı subayı o çirkin sözlerle ilgili göstermede; büyük bir milletin gönlüne gömülen büyük bir evladını küçültme çabası var. Bu, ağır bir vebal, tiksinti verici bir laubaliliktir. Ayıptır. Günahtır. Saygısızlıktır. Bu iğrenç komediye derhal son verilmeli!
Peki, bu katıksız vatansever, sağlam karakter sahibi subay niçin böyle alaya alınmak, küçümsenmek hatta aşağılanmak isteniyor?
Çünkü onun onurlu duruşu, lekesiz hayatı, üstün nitelikleri hele “hürriyet kahramanı” oluşu kıskançlık doğuruyor. Niteliksiz insanlarda aşağılık duyguları uyandırıyor. “Güneşte leke” arıyorlar. Ve bula bula işte o basitten basit sözü ona yakıştırmakta buluyorlar… O basit sözle, güya onu aşağılayıp kendilerini, yüceltiyorlar!
Bu basitliği kimler yapıyor?
O onurlu subayın üstün nitelikleri karşısında aşağılık kompleksi duyan herkes yapabilir. İttihat ve Terakki Fırkasındaki kimi arkadaşları… Ömürleri boyunca hep eğilen, bir kere bile dik duramamış omurgasızlar. Tahttan indirilmesine sebep olduğu 2. Abdülhamit hayranları, Siyasal İslamcılar! Böylece, “Hürriyet Kahramanı”ndan intikam alıyorlar!
Ne diyelim? Onları küçük dünyalarında, bataklıklarında bırakalım… Debelensinler!
Resneli Kolağası (yüzbaşı) Niyazi Bey o kadar büyük ki küçük beyinlerin fesatları, küçüklükleri onda hiçbir noksanlık meydana getiremez.
“Kolağası” Resneli Niyazi Bey’i hayranlıkla, şükranla ve rahmetle anıyorum. Aziz hatırasını saygıyla selâmlıyorum. Ruhu şad olsun!
x x x
ÖNERİLER
ATATÜRK'ün Okuduğu Askerî Lise... MANASTIR ASKERÎ İDADİSİ - YouTube