Çok güçlü bir motif olmadığı sürece insan kendisini eğitmeye yaklaşmaz!
Eğitiminin yetersiz olduğunu söylese bile bunu telafi etmek için bir gayret içine girmez. Elli mazeret uydurur. Halbuki aynı insana çok çekici bir ödül teklif edilse birden elli mazereti aşar ve bu defa onu yapmak için ilginç savunmalar yapar.
Televizyon yarışmalarında görüyoruz, birkaç haftada ansiklopedilerin altını üstüne getiren, bir sürü kitaptan araştırma yapan insan buna cazip bir ödül için katlanıyor.
Bir başka açıdan, Kur’an-ı Kerim okuyan çok insan var… Arapça olarak defalarca hatim indirmişler yani yüce kitabımızı baştan sona satır satır, eksiksiz okumuşlardır. Çünkü onları motive eden duygular vardır. Biraz mecburiyet, biraz sevgi ve heves bunu tamamlar. Fakat beş kere Arapça hatim indiren Müslüman kaç kere bunun mealini ve/veya tefsirini okumuştur? Yani manasını anlamak için, dikkat ve ilgiyle okumuştur?
Maalesef belki bir kere… Belki de hiç! O halde, motive ederken eksik ve yanlış yapmışız.
Bir düzine mazereti bir kenara bırakalım. Asıl caydırıcı unsur bence okumanın ve öğrenmenin gerekli olduğuna tam inanmamaktır.
Bir insanı en iyi motive eden, zorlayan şey ona olan inancıdır. O işin mutlaka yapılması gerektiğine inanmak yani.
Sabah erken kalkıp işe, okula gidiyorsak onu yapmanın mecburiyeti ve gerekliliğidir. İstemesek de onu yapıyoruz, şartlara uyuyoruz.
Sosyalleşen insanlar, aralarındaki ilişkileri her türlü halde en iyi, en kaliteli şekilde tutmalıdır.
Kendisini iyi ifade eden ve karşısındaki kişiyi bir kitap okuma hassasiyetiyle dinleyen insan beğenilen, aranan insandır.
Kitap okuma bize bunu sağlar.
Fakat nasıl okumalıyız?
1. Kitap okurken yalnız isek tane tane, dışımızdan, düzgün telaffuz ederek okuyacağız. Konuşur gibi, telaş etmeden. Bu bizi düzgün konuşmaya alıştırır.
2. Çok kitap değil, ilgilendiğimiz konularla ilgili kitap okumak. Bu bizi o konuda bilgi sahibi yapar.
3. Anlayarak okumak. Bu bizim öğrendiklerimizi iyi ifade edebilmemizi sağlar. Anlatarak bilgimizi pekiştirmiş oluruz. Anlatamadığımız şeyi anlamadık demektir.
4. Ben üç yazarın kitabını okumuşsam üç ayrı beyinin araştırma ve tecrübelerinden yararlandım demektir.
Onları kendi beynimde harmanlayıp daha zengin bir fikre kavuşurum. Görüş ve bakış açım gelişir.
Sade bir aile veya arkadaş ortamında bile fark edilir bir donanım sergilerim. Kendime olan özgüvenim artar.
Okuyan kişi yeni kelimeler öğrenir ve konuşurken bunları kullanır. Dili zenginleşir. Konuşmaları boş, lüzumsuz ve cahilce olmaz.
Demek ki kitap okumak, sadece boş vakti hoş geçirmek için değil, toplum içinde davranırken, konuşurken kendi kalitemizi, seviyemizi ortaya koyan donanımlara kavuşmak içindir.
Burada istatistikî bilgiler vermiyorum. Okumanın sayısız faydalarını sayacak da değilim.
Okumanın insan için zorunlu, gerekli olduğunu vurgulamak istiyorum.
Okumayı seven, kâinat kitabını okumasını öğrenir…
