Kimse Kalmamış

.Köyüme uğradım bu yaz başında
Yaşanılan eski yazlar kalmamış
Kimi yetmiş kimi seksen yaşında
Yaşları altmıştan azlar kalmamış
-
Yürürdük düzleri yokuş aşardık
Çalışırdık her gün işe koşardık
Köyümüz köy iken mutlu yaşardık
Şimdi yaşanılan hazlar kalmamış
-
Bir göz oda varsa kasırdı kasır
Fakirin yaygısı hasırdı hasır
Halı kilim çıktı değişti asır
Hasır örülecek sazlar kalmamış
-
Sobalar yanardı odunla har har
Horozlar öterdi sabaha kadar
Ne tavuk ne culuk ne de pinnik var
Çay boyu gezinen kazlar kalmamış
-
Evler viran olmuş baykuşlar öter
Ne ocaklar yanar ne baca tüter
Beş-on yıla kalmaz onlar da biter
Üç mevkiden çıkan tuzlar kalmamış
-
Kepir’in özleri acı Sapdere
Killik Burun nere Yılgınnık nere
Akşam eve geliyordu son kere
Mal maşat tükenmiş yozlar kalmamış
-
Pınarlar akardı suyu dupduru
Kalaylı helkeye vururdu nuru
O köyler boşalmış hepsi kupkuru
Türkü yakılacak kızlar kalmamış
-
Bir yalnızlık çökmüş beynime vurur
Geçmiş özlemiyle insan kudurur
Ne anam yaşıyor ne babam durur
Onlardan hatıra tozlar kalmamış
-
Suat Zobu

SÖZLÜK

Kasır: Gösterişli konut
Yaygı: Yere serilen şeyler
Har Har: Harıl harıl
Culuk: Hindi
Pinnik: Kümes
Helke: Kova
Çıkan Tuz: Tuz üretilen küçük gölet
Mal Maşat: büyükbaş hayvan
Yoz: Koyun keçi (Davar) sürüsü