Bize yeni yıllar, yeni sayılar, yeni maddeler, yeni eşyalar değil, hakikatin yıkayıp, yoğurup, yakıp, mayalayıp ve pişirip inşa ettiği yeni bir insanlık lazım. Yıllar yenileniyor, sayılar değişiyor ve dünden bugüne hep böyle gelip gidiyor, değişen ne? Ne düzeldi, güzel olan ne oldu? İnsan ne oldu, insanlık nerede? İleriye mi gitti, geriye mi? Ahlak nerede? İzzet, onur, şeref nerede? Eşyalar değişti, nesneler değişti, maddeler çoğaldı, ya insan ve insanlık? Dışarıdan bakınca görkemli odun kütükleri gibiyiz ya içimiz? Barışmayı becerebildik mi? Sevmeyi becerebildik mi? Önyargılarımızı parçalayıp birbirimizi anlamayı becerebildik mi? Ahlakı özümseyebildik mi? Kötülüklerden el çekebildik mi? Adil olmayı başarabildik mi? Hürriyeti içselleştirebildik mi? Kardeşliği becerebildik mi? Paylaşmayı sindirebildik mi? Kul hakkı yemekten hicap duyabiliyor muyuz yoksa umarsızca yemekten haz mı alıyoruz? İyilik tohumları ekmeyi becerebildik mi? Daha mı duygulu olduk yoksa duygularımızı tümden mi yitirdik? Zihnimiz açıldı, berraklaştı ve aktif mi oldu yoksa dumura uğrayıp iğdiş mi oldu? Güzel hasletlerle mücehhez mi olduk yoksa tüm güzel hasletlerimizi kayıp mı ettik? Yıllar değişince bir şeylerin değişeceğine gerçekten inanacak kadar ahmağız. Çünkü cahiliz, aptalız. Oysa değişim insanda başlar, insanla devam eder. Varlığın özü de, öznesi de insanın kendisidir. Yeni bir insan olmayı gerçekten istiyor muyuz? Tüm kalbimizle, ruhumuzla, vicdanımızla, şerefimizle, onurumuzla, namusumuzla, haysiyetimizle, içtenliğimizle, samimiyetimizle, benliğimizle istiyor muyuz? Hadi bakalım, yeni bir insan olmaya ve insanlığı yeniden inşa etmeye yüreğimiz, cesaretimiz, kudretimiz var mı? Samimi miyiz yoksa sahtekar mı, her şey eylemlerimizde kendini gösterecektir. Eylemi yapan insandır, insanı yapan ve gösteren de eylemi.

YORUMLAR