Bu insançocuklarının zekâlarını gerçekten anlamıyorum. Ya çok mallar ya da kendilerini çok zeki zannediyorlar. Ulan diyorsun ki; adam çok güzel konuşuyor ama karizmatik değil, çok temiz ama biraz saf. Dinleyen bir mal, toplum içinde ya da bir ortam da tutuyor diyor ki, işte şu kişi, şu kişinin aşırı düşmanı, bu kesin şöyle birisi, karşıdaki de buna inanıyor iyi mi? Hatta hiç konuşulmayanı konuşulmuş gibi söylüyor, söylenileni anlamadığı için söylenmediği haliyle anlatıyor, dahası hiç söylenmemiş olanı söylenmiş biliyor. Hayır hayır bunu bilinçli yapıyor, yok öyle tilkice değil, gerçekten böyle olduğuna inandığı varsayımıyla yapıyor. Oysa çok doğal, insani, mutlak saf ve doğal bir muhabbet ortamı, insanca muhabbetler, mülahazalar hülasa. Yani ne sorup soruşturmak ne de dinleyip anlamak var. Birisi ahmakça bir yargıya varıyor, diğeri o yargıyla karar veriyor ve sen lanetlenen oluyorsun. Ya gerçekten biz nasıl insanlarız? Bu kadar düşük müyüz? Ya ne zaman bu kadar basitleştik, cahilleştik, mallaştık? Tabi aklı verip cehaleti alınca, kitapsızlığı kültür edinince, konuşan değil gürültü çıkaran olunca, düşünen değil yargılayan olunca, ilke yerine menfaati gözetince, ahlak yerine ahlaksızlığı muteber görünce böyle oluyor. Ulan mal, madem anlayacak zekâdan yoksunsun, bari bir anlayana sor. Söyleneni dinleyecek, anlayacak, yorumlayacak ulvi hasletlerden mahrumsun madem, en azından mallığını açık edecek kadar olma bari. Yani mal oğlu malsın ama ne mal olduğunu bilmiyorsun, bir de tutup süzme mal olduğunu el âleme gösteriyorsun. Bilmiyorsun, bilmediğini bilmiyorsun, bilmediğini bilmediğini de bilmiyorsun yani hiçbir bilmem ne bilmiyorsun. İşte biz insanlık yönünden, manevi buuttan, böyle böyle çürüyoruz, kokuyoruz, çöküyoruz. Okumayan, bilmeyen, konuşmayan, dinlemeyen, anlamayan, sormayan, sorgulamayan bir insan, toplum, insanlık başka nasıl olabilirdi zaten? Çok yazık çok! Okuduğunu sananlar hiç okumayanlardan daha mal oluyor bazen iyi mi? Trajikomik bir hal değil mi? A yı B anlayan, horoza keçi diyen, apaçık doğruyu yanlış bilen, her duyduğuna inanan nasıl yücelip yükselebilir? Bir de mal deyince kızıyor, küsüyor, düşman oluyor. Olabiliyorsan gerçeğe düşman ol, yüreğin ve cesaretin varsa, gerçeği izhar ve izah edene değil.
CEHALET ÇOK ACI BİR ŞEY...
Özgür DENİZ - 20.01.2024
YORUMLAR
Yorumunuzu ekleyin.
İ.Hakkı Cengiz
23.01.2024 - 09:50
"Tabi aklı verip cehaleti alınca, kitapsızlığı kültür edinince, konuşan değil gürültü çıkaran olunca, düşünen değil yargılayan olunca, ilke yerine menfaati gözetince, ahlak yerine ahlaksızlığı muteber görünce böyle oluyor." Güler misin, ağlar mısın? Mal-zeme bu değerli dostum. Çooook yolumuz var... Gönülden selâmlar...
Özgür Deniz
23.01.2024 - 09:59
Kalben sonsuz teşekkürler saygıdeğer güzelinsan saygıdeğer ağabey saygıdeğer paşam. Maalesef sonsuz acı bir manzara-i umumiye var ama cehalet farkındalığı önlüyor. Gerçek saf doğal anlamda mutlak bir cehalet var ama kendimizi akıllıyız sanıyoruz. Boş bilgiler boş kafalar ve sonsuz cehalet ama hepimiz akıllıyız. Peki dünya niye kir kan içinde, niye herkes birbirinin kanını içiyor? Bu insanlıktan hiçbir şey olmaz maalesef olmaz. Derin saygılar.