Kalbin kurumuştur
Beynin çürümüştür
Vicdanın ölmüştür
Unutursun!
Tükenirsin
Tüketirsin
Susturursun
Kan kusturursun
Belki vurursun
Aç kalırım belki
Belki susuz kalırım
Düşerim
Baharım kışa döner
Üşürüm biraz
Güllerim solar
Çiçeklerim dökülür
Acılar yakar
Canım yanar
Ölmem
Yıkılmam
Beklerim
Unutmasaydın keşke
Ödedim istemeden
Unutmam
Ödersin istemeden
Hatırlarsın
Akıl unutur
Kalp hatırlatır
Kalbin kabuğu kurur
Özü bozulmaz
Bu yüzden hatırlarsın
Unutarak öldürdün
Ölürken hatırlarsın
Unutan sendin
Unutmayacağını bilemedin içindeki senin
Kabuk bağladın
Kabuklar özünü unutturdu
Masumiyet öldü
Zalim doğdu
Zalimsin
Akıl öldü
Cahil doğdu
Cahilsin
Cehennem
Kulaklar tıkanır
Gözler görmez
Kalp unutur
Unutan öz olur bu defa
Gerçek unutuştur
Yaşadım
Yaşayacaksın
Şaşırmadım
Şaşıracaksın
Öyle sanmıştın
Aldanmıştın
Çaresizlik
Çaresizlik umut değil
Nedamet yok
Merhamete hayır!
O gün ben insanım!