Yaşamak için yaşarsanız, onursuzca yaşarsınız; ölmek için yaşarsanız, onurunuzla yaşarsınız. Çünkü yaşamak istiyorsan dünyaya bağlanmışsın demektir, dünyaya bağlanmışsan ölmek istemezsin, ölmek istemiyorsan köleliği kabul edersin, köle olmuşsan eğer, özgürlüğünü ve insanlığını feda etmekten imtina etmezsin. Ölmek için yaşıyorsan, dünyayı takmaz, şerefini satmaz, insanlığından ödün vermez, özgürlüğün pazarlığını yapmazsın ve onurunla yaşarsın. Yaşamak için yaşayanlar korkarak yaşarlar; ölmek için yaşayanlar cesurca savaşırlar. Öyle ki, yaşamak istiyorsan, gerçeğe hep teğet geçersin, eğri olmayı tercih edersin, behemehâl daha fazla kazanmak ve elindekini de tutmak istersin, biteviye kaybedeceğin korkusuyla hareket edersin ve buna da türlü bahaneler üretirsin, korku içinde titreyerek geberir gidersin. Ölmeyi umursamıyorsan ve zaten her faninin başına gelecek doğal bir son olarak biliyorsan, var olduğun sürece şerefli varoluş için cesurca savaşırsın. Yaşamak için yaşayanlar dünyalık için savaşırlar; ölmek için yaşayanlar ise insanlık için savaşırlar. Dünya tatlı ve hoş gelir, nefsinin dizginlerini çözdürür ve daima süfli hazzın peşinden koşturur, daha fazla kazanmak ve her türlü zevki zirvesinde yaşamak istersin, böylece mütemadiyen dünyadan daha fazlasını almak için yaşamak istersin. Ama ölüm gelir hoş gelir baş üstüne dersen, hem insan gibi yaşarsın hem de insanlık uğrunda savaşmaktan ve insanlığın mutluluğuna şahit olmaktan derin ve ulvi bir haz duyarsın. Gerçeği pervasızca haykıranlar, düşman karşısında diz çökmeyenler, doğru olanı yapanlar, ancak ölmek için yaşayanlardır. Gerçeği örterek öldürenler, düşman karşısında boyun eğenler, doğru olanı yapmaktan korkanlar ise yaşamak için yaşayanlardır. Bu yüzden yaşamak için yaşayanların yapabileceği ve insanlığa verebileceği hiçbir şey yoktur ama ölmek için yaşayanların varlıkları bile insanlık için tarifsiz bir kazanımdır. Kapitalizm; yaşamak için yaşayanları sever ve seçer. Ölmek için yaşayanlardan ise nefret eder. Çünkü yaşamak için yaşayanların önüne bir iki kemik attığında onları kolayca avlayabileceğini bilir ama ölmek için yaşayanların önüne dünyayı serse de onların kendisine dost olmayacaklarını bilir. Son tahlilde; kapitalizm, yaşamak için yaşayanlarla yaşar; ölmek için yaşayanların elleriyle ise ölür. Savaşmak için yaşa, ölümüne savaş ey insan!

YORUMLAR