Kapitalizm yaşadıkça; her gün ama her gün, insan ölecek, toprak ölecek, su ölecek, hava ölecek, bitki ve hayvan ölecek. Sevgi, barış, kardeşlik ölecek. Adalet ve ahlakta ölecek. Ölecek yani, bunun başka yolu yok, çünkü ölecek ki, öldüren yaşasın. Bunlar yaşarsa, yaşamak isteyen yaşayamaz zira. Ekosistem yerle yeksan olacak silsile halinde. Zaten işler şirazesinden bir çıktımı bir daha düzelme olmaz ve maalesef olan olmuş durumdadır. Her şeyin yeniden yoluna girmesi için, ölmesi gerekenin ölmesi önkoşuldur. Ne ediyorsak kendi ellerimizle ediyoruz. Bana maval okuma lan cahil öküz! Öyle değil miydi, insana kendisinden başka kötülük eden olmazdı. Başımıza gelen ne varsa, taammüden yapılmasına göz yumduklarımızın ve kendi ellerimizle yaptıklarımızın bedelidir. Biz bedel ödüyoruz ve bunu kendimiz istedik. Zira her yerde, her zeminde, her zaman da her şeyi bozduk, yerle yeksan ettik ve edilmesine de eyvallah ettik. İstemeseydik verilmezdi, verildi ki istemişiz. Henüz en kötüyü yaşamadık ve en kötü bizi bekliyor. Her şeyde ve her yerde düzeni bozdun ey insan diye bilinen ve insan gibi görünen. Cahilsin insan gibi görünen hem de zırcahil. Konumun ne olursa olsun cahilsin. Bildiğini sanıyorsun ama hiçbir şey bilmiyorsun. Vallahi de, billahi de, tallahi de bilmiyorsun, cahilsin, ahmaksın, aptalsın. Dilin konuşuyor ama boş konuşuyor. Güya kötüye karşısın dilinden dökülenle ama kötüye müptelasın ruhunla. Dışında kompradorla kavgalısın güya ama içinde kompradorun hükmü hâkim. İçini temizleyemeyen, dışını nasıl temizlesin behey gafil, behey cahil, behey ahmak? Haddizatında kötünün ne olduğunu da bilmiyorsun, laf olsun diye gevezelik yapıyorsun. Bilmediğini de bilmiyorsun. Cehaletin yüzüne vurulunca da çirkefleşiyorsun. İstediğin kadar çirkef ol, pislik ol, işte söylüyorum; cahilsin! Hep akıllısın denilsin istiyorsun ama olmayan şey nasıl var olabilir? Birgün her şeyi anlayacaksın ama o gün yapılabilecek hiçbir şey olmayacak. Maalesef, kapitalizm, sermayesiyle, yekpare insanlığı susturmuştur, ruhları öldürmüştür, her şeyi de tedricen öldürmektedir, tüm insanlığı köleleştirmiştir ama insanlıkta bu rezil kölelikten sonsuz memnundur.
Emrolunduğu gibi dosdoğru olan cesur bir
yürek lazım bu dünyaya, hakkı eğip bükmeden pervasızca haykıracak, gerçeği
yalanla örtmeyecek, bilinçleri aydınlatıp şuurları uyandıracak ve işte bu
diyecek ve bu onurlu haykırışa yüreğiyle güç takviyesi yapacak hissiyatlı,
haysiyetli, hassasiyetli, mesuliyetli yürekler lazım bu dünyaya.
Uyuma ve unutma ey insan! Ya kapitalizm
yaşayacak ya da onun dışında ne varsa yaşaması gereken onlar yaşayacak. İki
tarafında bir arada yaşaması muhal ender muhaldir. Ya gerçeği bilir ona göre
hareket edersin ya da hayvan gibi yaşamayı ve seni yaşatacak her şeyin tedricen
yok oluşunu kabul eder ve seyredersin ama insan gibi yaşadığını sanırsın ama
buna rağmen gerçek ölmez ve gerçeği değiştiremezsin de.
Son tahlilde! Bir sor kendine, kimsin,
nesin sen, niçin varsın ve niçin yaşıyorsun, nasıl yaşaman gerekir ama nasıl
yaşıyorsun?