BEYİN YOK...
Çok
büyük ve abartılı bir iddia olacak ama gerçekten beynimiz yok. Geçelim! Öyle
garip tipleriz ki, cahiliz desek değiliz, zırcahiliz. Bir şey söylüyoruz ama
hiçbir şey söylemiyoruz. Akademik tiplerin bin laf edip tek söz edemedikleri ve
hakikati laf kalabalığında boğdukları gibi. Mal gibi konuşurlar, konuşurlar,
konuşurlar ama hiçbir şey söylemezler. Dinlersiniz, dinlersiniz, dinlersiniz ve
tamam da şimdi ne demek istiyorsun dersiniz çaresizce. Çünkü bi milyon lafta
söylediği hiçbir şey olmaz. Bu ölümsüz bir hakikattir bu ülke için. Hadi
onların görevi hakikati örtmek ve bu yoldan kendilerini pazarlamak ama can
konusunda konuşan geri zekâlıların dertleri ne? Her kesimimiz aynı. Günlerdir
bakıyorum da konuşan konuşana ama tek bir şey söyleyen tek bir kimse yok.
Cehaletin hem zirvesinde hem de zifiri karanlığında yaşıyoruz. Şu köpek
mevzusunda herkes bir şey söylüyor ama hiçbir şey söylemiyor. Neymiş efendim;
onlarda canmış, cana kıyılır mıymış, bizim dinimiz buna karşıymış, onlar bizim
dostumuzmuş. Tamam geri zekalı bunu zaten biliyoruz, anladıkta, çözümün ne, ne
yapılsın, ne olsun istiyorsun? Bir şey söyle ya bir şey söyle. Ne istiyorsun?
Hayır çözümü yok. Onlar bizim arkadaşlarımızmış, onlara kıyılır mıymış, onlara
kıymak vicdansızlıkmış. Yav tamam tamam bunu bilmeyen yok, gerçi bunu bile
bilmeyen çok olabilir dünyamızda, zira cehaletin zirvesinde ve zifiri
karanlığında yaşıyoruz, tamam da ne yapılsın istiyorsun, bi çözüm söyle ya? Yok
çözüm yok, sokakta başıboş dolaşılsın istiyorlar yani hayatlar sakat geçsin,
insanlar ölsün istiyorlar. Ölümler umurlarında değil, son nefese dek sakat
geçecek hayatlar umurlarında değil. Gerçekten umurlarında değil ama, laf olsun
kabilinden söylemiyorum. Çünkü onlara dokunacak bir şey yok. Yanlarına
alıyorlar bir tane özel köpek, boş boş konuşuyorlar. Sanki köpek seviyor
pezevenk. Ulan sokaktaki köpek koynundaki köpek gibi değil işte, bunu idrak
edecek zekan olmadığı için olayın fehminde değilsin. Bu olaydaki detay şuna
benziyor, hani bir söz söylersiniz, bir fikir ortaya koyarsınız da, malın teki
çıkıp boş konuşuyorsun der de başka bir şey demez ya, aynen buna benziyor
buradaki durum da. Ulan mal, tamam kabul boş konuşuluyor da, dolu olan konuşma
ne ya da nasıl boş, niçin boş, bir tek fikrin yok mu? Hayır fikir yok, ortaya
konan hiçbir şey yok ama boş konuşuyorsun, bu kadar yani. Çünkü malın fikri yok
ki ortaya koysun, söylenilenin neresi boş neresi dolu izah edebilsin. Beyin yok
ki fikir olsun. İşte bizim dünyamız maalesef böyle. Cehaletin zirvesindeyiz,
zifiri karanlığında yaşıyoruz. Konuşuyoruz ama ne konuştuğumuzu bilmiyoruz.
Fikir söylüyoruz güya ama söylediğimiz fikrin dahi ne olduğunu bilmiyoruz.
Hülasa; cahiliz hem de zır cahiliz. Yemin ederim ki cahiliz. Bilgimiz yok,
fikrimiz yok, çözümleme kabiliyetimiz yok, konuşma kabiliyetimiz yok, bir şey
söyleyebilme kabiliyetimiz yok. Çünkü gerçekten ama gerçekten bir beynimiz yok.
Bakınız yemin ediyorum ki, beynimiz yok. Var sanıyoruz ama yok. Sadece beyin
dediğimiz şeyin var olduğunu sanıyoruz.
SANAT NE
DEMEK, SİZ KİMSİNİZ...
Ulan
cahil de olsan seni severdim.Sevilmek istiyorsan, boş konuşma, yapılması
gerekeni yap. Tamam benim sevgimi elbette umursamazsın. Umurumda da olmaz. Gel
benim sokağımda sabah ve akşam çete gurubu gibi gezen ve huzuru, güvenliği
altüst eden itleri evine götür cahil. Süs köpekleriyle tafra yapma müptezel
yaratık. Sanatçı ol, sanatçı bozuntusu olma. Zaten kahir kahir ekseriyetinizin
adı sanatçı. TV de görünüyorsunuz diye sanatçısınız. Oysa sanatçı olmak kolay
ve beleş bir şey mi? Sanat ne demek hanginiz bilirsiniz? Oturup konuştuğunuzda
iki kelimeyi bir edip cümle yapamayacak kadar malsınız. Şerefsizim gerçek bu.
Nefretle söylüyorsam dünyanın en namussuz ve onursuz insanıyım. Hayır gerçek
bu. Malsınız.
Ekranlara
çıkıyorsunuz diye o payeniz var. Hak ettiğiniz için değil. Parayı basıyorlar,
öttürüyorlar. Haddizatında en derinlerde kahpe bir tezgah bu da. İzah ve izhar
etsem apışıp kalırsınız, ki idrake zekanız da kifayetsiz kalır. Kapitalizmin
çocuklarısınız kahir kahir ekseriyetiniz. Sanat nedir deseler, zekice bir
tarifiniz çıkmaz. Ancak boş beleş işlerde bomboş konuşursunuz. Yav zaten
insanlık niye böyle? Siyasal, sanatsal, dinsel, servetsel olarak cahillerin
sultası altında olduğu için. Bu toplumsal alanların hiçbirinde akıllının sözü
yok, hükmü geçmiyor. İnsanlık her yerde ve yönde cahillerin elinde maalesef.
Dördüncü sınıf yaratıklar, birinci sınıf beyinleri eziyorlar. Son tahlilde;
cehennemi yaşıyoruz insanlık olarak, ne acı. Elbette insanlıkta bu durumdan
dolayı suçlu. Çünkü cehalete prim veriyorlar, zekaya değil. Layık yani
yaşadıklarına. Tüm insanlık cahil ve rezil filhakika.
Son
tahlilde: maalesef dünya tarlasında boy vermiş bilim adamları, din adamları,
sanatçılar, politikacılar, sermayedarlar, aydınlar, gazeteciler,
akademisyenler, bürokratlar dar kafalı ve yobazlar. Hepsi nefsinin kölesi,
çıkarlarının zebunu. Ahlaken düşük tipler. Namuslu ve dürüst değiller.
Gerçekten kopuklar. Bu alanlarda boy gösterenlerin kahir kahir ekseriyeti
kapitalizmin kölesi, maşası, kuklası. Hepsi insanca ve onurluca yaşamın
hırsızı, yaşamak sevincinin katili. Karaktersiz tipler kahir kahir ekseriyeti.
Bir düşüncenin arkasına, ulvi bir olgunun gölgesine sığınıp insanlığı
cahilleştiren ve ürettikleri cehalet üzerinden cahilleştirdikleri insanlığı
aldatan ve sömüren tipler. İnsanlık ailesinin üyesi olanlara da, bunlara da
yazıklar olsun. İnsanlığın öldüğü, insanın düşük ve düşkün olduğu bir çağda
yaşıyoruz maalesef.
En son
tahlilde: aklımız var ve düşünüyorsa, gözümüz var ve görüyorsa, zekamız var ve
idrak ediyorsa, kalbimiz var ve duyumsuyorsa, vicdanımız var titriyorsa,
hülasa; insansak her şey sarih ve beliğ. Filhakika, insan yanıyor ve bir damla
suya muhtaç ve kimin avucunda bir damla su var?
ESKTRA
NOTLAR...
Ey İslam dünyası! Şimdi, benim karşıma geçip,
Allah’ın kulu, Hz. Muhammed’in (sav) ümmetiyiz diyebilir misin? Allah’ın: biz
insanı şerefli kıldık dediği, şerefli kılınan insanlık zümresinden misin?
Şerefli insanlık, namusunu kirletip, şerefini çiğnetir mi? İzzetin, şerefin ve
gücün nerede olduğuna inanıyorsun?
Bi kuduz köpek gözünüzün önünde bir çocuğu
parçalasa ne hissedersiniz, ne yaparsınız? Gerçekten ne yaparsınız? İzler
misiniz? Benim çocuğum değil mi dersiniz? Şimdi durduk yerde niye kendimi
tehlikeye atayım mı dersiniz? Herkes bakıyor ben niye müdahale edeyim mi
dersiniz? Kendini kurtarsın ya da ölsün, beni ne ilgilendirir mi dersiniz?
Benim bi dünyam var, şimdi durduk yere niye tüm kuduz köpekleri de üstüme
çekeyim mi dersiniz? Ölen ölür, dünya kalanlarındır, zayıf olan illa
ayıklanacak mı dersiniz?
Çok dünyalık elde ettin ey insan, çoook. Şimdi
onları kaybetmekten korkuyorsun. Dilin söyler ama kalbin titrer ve bunu bilir
düşman. Belki bu dünyada kendini doğru, dürüst ve samimi olarak göstermeyi
başarabilirsin… Çoksun ama çöpsün!