Hz. Peygamber’in adı anılınca ellerini, güya huşu içinde göğüslerine götürüyorlar…

Peygamber’in adını salavatsız anmıyorlar…

Peygamber’e övgüler yağdırıyor, onun için ilahiler yazıyor, besteliyor, söylüyorlar. Böylece Hz. Peygamber’i ne kadar sevdiklerini, saydıklarını kanıtlamış oluyorlar! Fakat Hz. Peygamber’in “mesajı”ndan, “mücadelesi”nden bihaberler, “örnek hayatı”nı hiç de örnek almıyorlar. Meselâ, Hz. Peygamber’in, “israf etmeyiniz” buyruğu hiç umurlarında değil. İsraf paçalarından akıyor. Meselâ, “sofradan doymadan kalkınız” ikazını hiç dinlemiyor, o ikaza hiç uymuyorlar. İştah müthiş hatta korkunç, tıksırıncaya kadar sofradan kalkmıyor, kalkamıyorlar.

Hz. Peygamber’i anlatan, metheden ilahilerden son zamanlarda meşhur olan birini sabah akşam dinliyorlar. Güya duygulanıyor, coşuyorlar. O ilahinin bir yerinde, “Kırk yaşına gelince peygamberlik verildi. / Allah birdir deyince putlar yere serildi” diye bir beyit var. O putları, tahtadan, çamurdan yapma putlar sanıyorlar. Onların sembol olduğunu, asıl putların para, altın, şöhret, kibir ve bilhassa putlaştırılan, şıhlar, şeyhler ve güç sahibi kişiler olduğunu idrak etmiyor, edemiyor, etmek istemiyorlar.

x x x

AHMET HAŞİM’DEN (1887-1933) DAMLALAR

Atalete düşen güzel bir vücudu nasıl her tarafından yağ tabakaları kaplarsa, gazeteler de bir taraftan yiyecek ve içecek ilanları, diğer taraftan metni tart eden resimlerin istilası altında kaldı. Dünya matbuatına göz atılınca hükmedilir ki zamanımızda mide ve bağırsak, dimağdan çok daha şerefli birer uzuv payesini bulmuştur. Hatta iri göbekli insanların etrafımızda çoğaldığına bakılırsa, birçoklarının şimdi, dimağlarını kemik mahfazasından çıkarıp karınlarında taşıdıklarına hükmetmek lazım geliyor.

Dimağ, haysiyetini bu kadar kaybettikten sonra, hayatî faaliyette insanın filden, karıncadan, leylek veya zürafadan hiçbir farkı kalmıyor.

CAZİBE

Kadınlara erkekleri cezbetmek hünerini öğretmek üzere Amerika’da bir mektep açıldığını, bir gazetede okudum ve hayret ettim.

…

Bu keşfe inanmaya imkân yok. … Kadınlar için hakiki cazibenin ezelî düsturu, bize göre, daima şundan ibaret kalacaktır:

Çok konuşmamak ve yılışmamak.

MERDİVEN

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,

Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak.

Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak.

HÜZÜN

Melali anlamayan nesle aşina değiliz.