Eğer bir kumpassa (değilse zaten umurumda olmaz ve her şeyi hak ediyordur, zira öyle bir ahlaksızlık tolere edilemez bu topraklar için) bu toprağın çocuğu olan birine çok büyük bir darbe vuruldu. Hatta binlerce emekçi ekmeğinden olacak, evine ekmek götüremeyecek. Kendi markamızı yerle yeksan eyledik. Zira ortalıkta doğru ya da yanlış bir sürü bilgi dolaşıyor. Kimse hakikat ne ise onu söylemiyor. Kimse olması gerektiği gibi DOSDOĞRU olmuyor. Hakikati söylemesi gerekenler bile bin dereden su getiriyor ama yine de hakikat şu demiyor. Böyle olunca da her şey birbirine karışıyor ve yalan hakikati boğuyor. Herkes küçük, basit, ucuz, kirli çıkarına göre hareket ediyor, çendan bendeniz durumu öyle görüyorum, hissediyorum. Zaten enformasyon çöplüğünde yaşıyoruz. Şerefli bir basın dünyamız olmayınca doğruyu, gerçeği öğrenmek sırat köprüsünden geçmek gibi bir şey. Acaba yabancı mahreçli şirketleri de tetkik ediyor muyuz layığınca? Şimdi, gerçek nedir bilmiyoruz, zaten bilinse şaşılır, eğer gerçekten domuz eti yoksa, yapılan şey insafa, vicdana sığar mı? Çalışan emekçilere yazık değil mi? Ki, zaten yapılan iftira olmuyor mu o vakit ve iftira atmak, insan olana yakışır mı? Biz nasıl insanlar olduk? Biz nasıl yetiştik, kim yetiştirdi bizi? Nasıl bir ahlakla yoğrulduk? Nasıl bir hak, hukuk, adalet telakkisine malikiz? Biz iki dünyalı insanlar olduğumuzu düşünürken, ikinci dünyada nasıl hesap vereceğimizi hiç düşünüyor muyuz? Gerçekten biz nasıl insanlarız ya, kim yetiştirdi bizi, hangi ahlakla yetiştik? Zerre hicap duymadan başkasının hakkını yemeyi nasıl sindirir olduk? Elimizi vicdanımıza koymadan, ne zaman iftiralara göre hareket eder olduk? Hatta nasıl kolayca iftira edebilir hale geldik? Biz gerçekten nasıl insanlarız ya? Yani bir kötülük yaparken hiç mi yüreğimiz sızlamıyor, hiç mi vicdanımız rahatsız olmuyor? Biz yaşadığımız dünyadan ve insanlığın içinde bulunduğu halden gerçekten memnun muyuz? Hiç yalnız başımıza (kendimize) kalıp hayatımızın muhasebesini ve murakebesini yapıyor muyuz? Kendimizi, ailemizi, çevremizi, şehrimizi, toplumumuzu ve yekpare insanlığı düşünüyor muyuz, sorguluyor muyuz? Hakikaten dünyanın ve insanlığın içinde bulunduğu durumdan memnuın muyuz? Her şey normal mi sizce insanlık dünyasında? Soykırımlar, katliamlar, zulümler, adaletsizlikler, yağmalar, vadanllıklar, ahlaksızlıklar, karanın havanın denizin zehir kusması, tüm bunlar gerçekten normal mi yani? Nasıl bir dünyada yaşıyoruz? Hiçbir şey umurumuzda değil mi yoksa? Bana dokunmayan yılan bin yaşasın mı? Hani insanlığa DOSDOĞRU olmaları, ADALETİ ayakta tutmaları ve ADİL ŞAHİTLER olmaları söylenmişti? Olabildik mi? Biz İNSAN olabildik mi gerçekten? Olman gerektiği gibi olmazsan milyarlarca da olsan farketmez, selde sürüklenen çöpten farkın olmaz…!