“Beni okumayı” iki anlamda kullanıyorum. Birincisi, beni, karakter olarak, insan olarak, dost olarak tanımak, okumak; anlamaya çalışmak…
İkincisi, yazdıklarımı okumak, bilhassa, kitaplarımı okumak anlamında!
Çünkü “dost” dostu merak eder, dostunu tam anlamıyla tanımaya, öğrenmeye, anlamaya çalışır. Eğer “dost” olduğunu iddia ettiğin kişiyi merak etmiyorsan, tanımaya, anlamaya çalışmıyorsan, hayır, sen “dost” değilsin. Aynı biçimde, sana “dost” olduğunu söyleyen de seni anlamaya, tanımaya çalışmıyorsa, seni “merak” etmiyorsa dostun değildir.
Eğer dostumsan, ne yazdığımı merak edersin. Merakla okursun. İlgiyle okursun. Dostunun yazdıklarını didik didik edersin. Anlamak, kavramak kararlılığıyla, onu eleştirmek, yanlışlarını düzeltmek, ondan öğrenmek, onu öğrenmek azmiyle okursun. Ona katkıda bulunmak, onu desteklemek arzusuyla okursun. “Ortak konularımızı yazmış mı, paylaştığımız zaman ve mekanlardan bahsetmiş mi acaba?” diye okursun. Satırlarında tanıdığım kişilerden hatta benden söz etmiş mi diye okursun. “Dostunu” okumak için can atarsın. Onu can atarak okursun.
Eğer bu duygular, düşünceler yoksa, hayır, sen dost değilsin. Siz dost değilsiniz. Biz dost değiliz. Belki yüzeysel olarak arkadaşız, onu da ben istemiyorum.
Akla, yüz binlerce, milyonlarca okuru olan yazarlar, şairler onların eserleri gelebilir! Aynı durum geçerli… Onların milyonlarca dostu var. Tabii ki onlar milyonlarca kişiyi tanımıyor, tanıyamazlar. Hatta terk-i dünya etmiş bile olabilirler. Fark etmez, onlara dost olan o deryaları okur. Onlar bu dünyada olmadıkları halde dostları artmaya devam eder. Misal, ben Namık Kemal’le dostum, Atsız’la, Cemil Meriç’le, Kemal Tahir’le, Ahmet Mithat’la, Arif Nihat’la, Dostoyevski, Balzac, Hügo, Zola, Tolstoy’la ve pek çok rahmetli yazar ve şairle dostum.
Günümüz yazarlarından Orhan Pamuk’la, Ahmet Ümit’le, İlber Ortaylı’yla, Amin Maalouf’la ve pek çoğuyla dostum. Onları, ne söylediklerini merak ediyorum. Onları okumaya can atıyorum. Onlar kadar ünlü olmayan yazarlardan Ali İhsan Doğan’la, İbrahim Gündoğan’la, Osman Yıldız’la, Özgür Deniz’le, Çetin Köker’le, Güven Aydın’la, Kemal Yurtbay’la; şairlerden Abbas Ali Oğuz’la, Suat Zobu’yla, Nevzat Dağlı'yla, dostum. Yazdıklarını, mısralarını büyük bir merakla okuyorum.
Ezcümle, son cümle: Kitabımı okumayan dostum olamaz.
x x x
İLGİLİ YAZI
DİKKAT: Bu uzun bir yazıdır. Sonuna kadar okumadan kızmayın, yargılamayın, hüküm vermeyin. Sonuna kadar okuyun önce, ondan sonra boynum kıldan ince.