Söz ola kese savaşı,
Söz
ola kestire başı,
Söz
ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus Emre

Kararmış Pencere…
Biçareyim merhem gelmez hiçbir elden,
Sökülmüş bir ağaç gibi kurur bedenim içimden.
Almış gitmiş de başını dost viran evimden
Beklemediğim bir anda;
Güneş gibi doğdun kararmış penceremden
Hayalin yetmedi tutmak için, ömür ipinden.
Salmışım dünyamı, ahretimi iman kalemimden.
Ha bugün ha yarın çıksa ne yazar can nefesimden,
Öteyi gördüğüm anda;
Güneş gibi doğdun kararmış penceremden.
Gitti giden! gelmez diyordum tez elden.
Bir an olsun çıkmadı acı; ne yüreğimden, ne dilimden.
Umudu kesmişken bedenimden ve senden!
Güneş gibi doğdun kararmış penceremden.
Yüzünde gitti, bakışlarında gözlerimden.
Aklımda bitti, fikrimde bitti; kulağımdaki seslerinden.
Garip garip düşlerinle delirmişken,
Güneş gibi doğdun;
Adını tırnaklarımla kazıdığım penceremden.
Arşiv