Kalem feryâd eder, ağlar
mürekkep,
“Beni cahil eline verme Ya Rab!
Lütfunla âlime çevir yolumu,
Kırma n’olur kanadımı, kolumu.”
Lâedri
PLASTİK ZEKÂLILARI GÖRDÜM
Ben ne hainler gördüm
ne reziller ne kepazeler
Ama böylesini hiç görmedim
tokken açım diyen sefilleri.
Ben ne hainler gördüm
viskiyle et yiyen
görgüsüzleri
Toprağına kan düşen
meyveleri
İştahla yiyen gözü dönmüş
piçleri.
Ben ne hainler gördüm
midesini kalbinde taşıyıp
bayrağını taşımayanları
Kini taş olmuş kalplerinde,
aklıyla kusup lavobayı
tıkayan..
Böylesini görmedim hiç
şinik beyinli kendisini tam
sanan..
Ben ne hainler gördüm
çocukları taciz edip,
adli tıbba sığınıp kollanan
Yalancılara, iftiracı
kirli parayla çevresini
susturan yobazları,
karısını, arkadaşlarını,mağduru
susturan hilebazları..
Ben ne hainler gördüm
kurban ettiğini sanan
kurbanları
her türlü histen uzak
plastik zekalıları gördüm.
Refhan İrtem
Arşiv