Kalem feryâd eder, ağlar
mürekkep,
“Beni cahil eline verme Ya Rab!
Lütfunla âlime çevir yolumu,
Kırma n’olur kanadımı, kolumu.”
Lâedri
Esip gürlemeyi seven başbakan R. Tayyip ERDOĞAN, DAVOS zirvesini terketti. İlk bakışta güzel bir davranış gibi, hoşumuza gidiyor. Bence de iyi yaptı. Söz hakkı vermek istemediler, İsrail Cumhurbaşkanı Peres sesini yükselterek konuştu, e hak ettiler bu davranışı.
Şimdi bakmak istediğimiz yer şurası, KAHRAMAN Tayyip Erdoğan mı?
Cesur bir davranış gösterdi. Türkiye Cumhuriyeti’ nin başbakanının nasıl olması gerektiğini dünyaya göstermeye çalıştı. Peki, bunu 6 sene sonraya neden bıraktı?
Bu da aslında, şu aralar mühim değil. Benim takıldığım yer şurası, böyle bir dik duruş sergileyeceksen geçmişine güveneceksin. Bu konuda biz tarihimizi elbette biliyoruz. Fakat yapılanları unutmuyoruz.
Ya İsrail Cumhurbaşkanı deseydi ki; “ sen bana diyorsun ki, bana sesini yükselterek konuşamazsın. Peki, sen Türkiye Cumhuriyeti’ nin başbakanı olarak herkese bu dik duruşunu sergiledin mi de bana efeleniyorsun?
Ya deseydi ki, Amerika askerlerinizin başına çuval geçirdi, neden onların her dediğini yapıyorsun. Bir de aynı Amerika’ ya Irak’ a girmesi için destek verdiniz. Hani savaş istemiyordunuz, hani çocuklar ölmesin istiyordunuz.
Suudi Arabistan kralı ülkenize geldi, Cumhurbaşkanı’ nızla kalkıp bir otel odasında kralın ayağına gittiniz. Ahmedinecad ülkenize geldi, Anıtkabire gitmek istemediği için her türlü formülü aradınız. Ülkenizden asker kaçırdılar, Amerika’ dan izin almadan hiç bir şey yapamadınız… gibi şeyleri söylemiş olsaydı, acaba o zaman da gurur mu duyacaktık, çok merak ediyorum…
Arşiv