Söz ola kese savaşı,
Söz
ola kestire başı,
Söz
ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus
Emre
Yıldırım Yorulmaz
Zulmedir İsyanım
Bir tebessüm,
Şefkatle bağra basış,
Ana kucağında bir yavru.
Cehennem’den gelen bir uğultu,
Nice evler kor, kor alev topu.
Yumoş elleriyle yatıyor enkazda,
Naaş olmuş anasının kollarında.
Gazze sokakları darmadağın,
Şefkatine geliyor kulların.
Zulmedir isyanım!
Ey! gerçek Musa’nın sahte ümmeti.
Karma inancının zalim ceday’ları.
Kippa’nı taktın, Cehennem ettin Dünya’yı.
Zulmedir isyanım!
Alemlerin Hükümdarı!
Yerin göğün sahibi Rabb’im.
Görmeyen gözlerde ki perdeyi arala.
Kararmış kalpleri aydınlat nurun’la.
O kararmış kalpler ki
Cehennem etti Cennet’i.
Zulmedir isyanım!
Göz yaşım sel oldu, doldu mihrab’ım.
Nice şiirler yazdım.
Kah dağlardan yalvardım.
Kah umman’a açıldım.
Kuşların kanadında dualar yolladım.
Zulmedir isyanım!
Hayır ve şer sendendir.
İsyanım nefsimdendir.
Yürek dayanmıyor affet.
Arkamız karanlık, önümüz selamet.
Nurun görünüyor ufkumda.
Bu zulmün cezası,
Ya Ahiret’te ya da Dünya’da.
Arşiv