Söz ola kese savaşı,
Söz
ola kestire başı,
Söz
ola ağulu aşı,
Yağ ile bal ede bir söz.
Yunus
Emre
SAFİYENAME
Yanında cariye oturmuş başa.
Listeden ismimi çiziyor hoca.
Kızdırdın imamı su kattın aşa.
İçindeki alan sızıyor hoca!
Mikrofonu yandan tutar elinde,
Akort tutmaz oldu çapraz telinde,
Çakır keyif yasin okur dilinde,
Yiyince taşları kızıyor hoca!
Sakallıya sen sus ahad ne diyor.
Kaymağın üstüne sarımsak yiyor.
Alkol haram dersen isyan ediyor.
Kokusu ortada tozuyor hoca!
Riyakarı okşar sırtın ovarsın!
Doğru söz edeni nasıl kovarsın?
Lingo şişelere karton duvarsın!
İçme bu zıkkımı bozuyor hoca!
İlmi işliyoruz aynı yuvada!
Bunadın mı hoca aklın havada!
Elin şişelerde gözün tavada!
Kadehleri tek tek süzüyor hoca!
Her bir yerde kalkıp kendin översin,
Sümme haşa dersin yine söversin,
Dilin dursun dişin kökten göversin,
Bilgiçliğin bizi üzüyor hoca!
Şaşı göz üstünde duran kaş gibi…
Kuzeye yönelmiş kara taş gibi…
Zalim sofrasında tuzsuz aş gibi…
Bozulunca mayan azıyor hoca!
Taş atarım raydan çıkmış yamuğa.
Sözüm merdi görmez gözü yumuğa.
Bazen sarhoşlara, bazen pamuğa...
Ramazan’ım hiciv yazıyor hoca!
Arşiv